Χτες βγήκα με την αδερφή μου, φεύγοντας ένας από τους παρευρισκόμενους, ήθελε να με πάει σπίτι. Επέμεινε αρκετά και όταν προτίμησα να πάει την αδερφή μου αργότερα, καθώς εγώ έφευγα νωρίτερα, στεναχωρήθηκε πραγματικά. Ήταν πολύ, πολύ γλυκό και το εκτίμησα δέοντος. Κρίμα που πράγματα που είναι ή θα έπρεπε να είναι δεδομένα και δοσμένα είναι πλέον σπάνια. Τι πιο ανδροπρεπέστερο από το να σε πάει σπίτι, να σου σηκώσει την βαλίτσα, να σου ανοίξει την πόρτα. Τι πιο θηλυκό απ’ το να του μαγειρεψείς. Είναι μια προσφορά, μια μοιρασιά. Κοινωνικές επαναστάσεις, καλλιτεχνικά μανιφέστα, Φροϋδικές αναλύσεις, ώστε να έχουμε την δυνατότητα να εκφράζουμε ελεύθερα την φύση μας και τελικά. . . καταπίεση.
Νιώθω όλο και περισσότερο να χάνω την θηλυκότητα μου με το να μην νιώθω την ανάγκη, να δεσμεύομαι, να κάνω σχέσεις που να στηρίζομαι στον άλλον, να μην γουργουρίζω σαν γατάκι, να μην με ενδιαφέρει να γίνω μάνα, να μην μπορώ να με δω σύζυγο. Μπορώ μόνη μου καλύτερα, ακούτε; Ξαφνικά οι αδυναμίες έχουν γίνει ταμπού(τελικά δεν υπάρχει απενεχοποιημένη, χωρίς ταμπού, κοινωνία. Οι ενοχές μας κρατάνε σε τάξη). Μα οι αδυναμίες μας οδηγούν στο να θέλουμε να είμαστε με κάποιον ζευγάρι. Ο Θεός είναι ανύπαντρος(με γιο βέβαια αλλά. . .).Όταν ο Νίτσε μιλούσε για υπεράνθρωπους ήταν το 1888 και το θεοκεντρικό κοινωνικό σύστημα εξελισσόταν σε ένα πιο ατομοκεντρικό. Σήμερα όμως δεν είναι καν ατομοκεντρικό είναι ατομιστικό. Η ιδέα του υπεράνθρωπου σήμερα, που δεν παλεύουμε με την κοινωνία αλλά με μας τους ίδιους, είναι ανώμαλη ως παρά φύσιν, η φύση μας είναι ανθρώπινη.
Ο ρομαντισμός δεν ξέρω ακριβώς πως πλειοψηφικά κατέληξε ως συνειρμός της πανσελήνου, του ηλιοβασιλέματος και της βαρκάδας. Ως κίνημα όμως μέσω του Rousseau πρέσβευε την επιστροφή στην φύση, των πραγμάτων, των αισθημάτων, του περιβάλλοντος. Τα μάτια της φωτιάς, τα ρουθούνια του αέρα, το στόμα του νερού, τα γένια της γης – William Blake, Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης, Εκδόσεις Νεφέλη(On the day of his death he stopped work and turned to Catherine who was in tears; Stay, Kate! he said, ‘keep just as you are – I will draw your portrait – for you have ever been an angel to me.’ – Peter Ackroyd, Blake, Λονδίνο 1996).
 |
| Elohim Creating Adam, 1795-1805 |
Εκεί που υπάρχει γέννηση υπάρχει και θάνατος.
 |
| Female Nude, Killed From Behind, 1827 |
Που μου φέρνει στο νου την πλάτη του ζογκλέρ του Pavel Tchelitchew.
 |
| The Juggler, 1931 |
Τον πιερότο του(η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι - Χάρτινο τσίρκο, Τρύπες)
 |
| The Pierrot, 1930 |
(δεν φοβάμαι τους κλόουν μην όμως , ψάξε ψάξε δεν θα με βρεις)του ίδιου.
 |
| Hide and Seek, 1942 |
O Pavel Tchelitchew με τους αδερφούς Berman, Leonid και Eugene Berman πρωτοστάτησαν στο κίνημα του Νέο-Ρομαντισμού. O Eugene στην Αμερική έγινε γνωστός ως σκηνογράφος για όπερα και μπαλέτο.
 |
| L'Opera de quatre Sous (Four Penny Opera), 1937 |
Στο τίτλο ο Berman προσθέτει μια πένα καθότι χουβαρντάς. Η όπερα της οποίας έχει κάνει και τα σκηνικά λέγεται Τhree Penny Opera σε διαλόγους του Bertolt Brecht και σύνθεση του Kurt Weill(
"Who is the greater criminal: he who robs a bank or he who founds one?") Tην συγκεκρίμενη όπερα σε πιο μοντέρνα εκτέλεση έχει ερμηνεύσει και η Nina Hagen στην οποία έχω μεγάλη αδυναμία και θεωρώ ιέρεια του punk.
Καθώς αντιτιθέται στη φύση είναι σαφές οτι η τεχνολογία σκοτώνει τον ρομαντισμό και όμως το άγαλμα του Bill Mack είναι του 2005.
Καθώς αντιτιθέται στη φύση είναι σαφές οτι η τεχνολογία σκοτώνει τον ρομαντισμό και όμως το άγαλμα του Bill Mack είναι του 2005.
 |
| Elusive |
Που φέρνει στο νου το γλυπτό του Andy Goldsworthy όπου αντί να προεξέχει βυθίζεται το γλύπτο στην βάση του.
 |
| If Tree |
εσύ την είπες δέντρο
Οι μέρες που λαχτάρησες θα 'ρθουν,
εσύ την είπες δέντρο - Το Δέντρο -Active Member)
 |
| Barnaby Castle clump, spring, 1974 |
 |
| Flooded tree, Derwentwater, 1981 |
 |
| Floating Trees, 1969 |
Y.Γ.1. Οι φωτογραφίες, Barnaby Castle clump, spring και Flooded tree, Derwentwater, είναι της Fay Godwin ενω η Floating Trees του Jerry Uelsmann.
Y.Γ.2. Το Soundtracks ακούγεται χαότικο και μουσικά ασύνδετο πάει πακέτο όμως με το κειμένο και δεν υφίσταται ως playlist .
Υ.Γ. 3. To κομμάτι Mack the Knife αν και πλέον jazz standart προέρχεται απο την οπέρα για την οποία σας έλεγα Three Penny Opera.
Y.Γ.2. Το Soundtracks ακούγεται χαότικο και μουσικά ασύνδετο πάει πακέτο όμως με το κειμένο και δεν υφίσταται ως playlist .
Υ.Γ. 3. To κομμάτι Mack the Knife αν και πλέον jazz standart προέρχεται απο την οπέρα για την οποία σας έλεγα Three Penny Opera.
orees fotografies nice photo
ΑπάντησηΔιαγραφή