Καπάκωσε με

Πες μου πως όλα θα πάνε καλά. Πείσε με! Προσπάθησε. Προσπάθησε να με πείσεις πως όλα θα πάνε καλά(όλα θα πάνε καλά, όλα θα πάνε καλά, όλα θα πάνε καλά, όλα θα πάνε καλά, όλα θα πάνε καλά).Πες μου, όλα θα πάνε καλά θα δεις. Γιατί όλα δεν πάνε καλά. . . 

David Alfaro Siqueiros, Collective Suicide, 1936

Leon Golub, White Squad, 1987

Leon Golub, Napalm I, 1969

Ben Shann, Hunger, 1942-43

Οι μέρες πέφτουν πάνω μου σαν χαλάζι. Σύγκρουσις.

Maya Kulenovic, Collide, 2008

με ανακρίνουμε

Maya Kulenovic, Interrogation, 2006

κάθε που ολισθαίνω

Maya Kulenovic, Lapse, 2009

και όσο πιο πολύ με πνίγουν

Maya Kulenovic, Water, 2006

τόσο πιο πολύ αισθάνομαι σαν ψάρι έξω απ' το νερό.

Τις νύχτες καλύτερα άυπνη 

Maya Kulenovic, Insomniac, 2005

να μην ονειρεύομαι

(Έχουν πάει εκδρομή. Τους περισσεύει καιρός για εκδρομές. Με άφησαν εμένα να σαρώσω την αυλή, να γαληνέψω τους αρουραίους. Μόλις φύγουν οι νάνοι, αρριβάρουν οι αρουραίοι.  . . . .. . . . . . ....Όταν γυρνάν απ' τις εκδρομές τους, τους λέω έκανα ένα ξεκαθάρισμα, ξεθεώθηκα στη δουλεία από τη στιγμή που φύγανε. Αυτοί κουνάνε το κεφάλι, μέτα χασμουρητά, μετά χάφτουν, ξερνάνε. Δεν καταλαβαίνουν την διαφορά. Η Αλήθεια; Κάθομαι κι ανακατεύω αποφάγια, πέτσες, τραγανά, χοντράδια. Τους λέω, εγώ εδώ θα μαρτυρήσω σαν τους οσίους, ξεπατώνομαι, ούτε δούλα να 'μουνα, μέχρι που μπλαβίζει το μούτρο μου, να αισιοδοξώ για ένα τάδε χαρτζιλίκι, μια υπόσχεση για οικονομική ενίσχυση, ένα άλφα κατιτίς; Αυτοί χασμουριώνται, δείχνουν το αίμα που έχει κολλήσει στα δόντια τους, έχουν για ψυχαγωγία τους το ξύσιμο, γλείφουν τα παιδάκια τους, επιστρέφουν με τα δίχτυα τους, τις αραχνοφωλιές τους, τις παγίδες τους, μας παρουσιάζουν για τέρατα τα αθώα θηράματα τους, σαβουρώνουν. Ψυχαγώγιες ατελείωτες. Και το πόστο; Ο διορισμός; Τι θα γίνει με τους αρουραίους και το νταραβέρι που έχω ανοίξει μαζί τους; Τι γίνεται με τους αρουραίους που έχω βάλει στην πάντα για σας, που τους μάδησα και τους κρέμασα να ξεραθούν για παστό, άσε η μπριζόλα απο αρουραίο που μαγείρεψα με χίλιες συνταγές για να σας ευχαριστήσω; Ούτε την αγγίζουν. Ματιά δεν της ρίχνουν. Που 'ναι την τότε; Την έκρυψαν, την κρύβουν μέχρι που δεν με κρατούν τα πόδια μου, πέφτω κάτω, τότε την φανερώνουν μαυρισμένη, μουχλιασμένη, γυαλιστερή, κοκκαλωμένη, και την τρώνε: το επινίκειο έδεσμα. - σελ 130-131, Οι Νάνοι, του Χάρολντ Πίντερ, εκδόσεις Καστανιώτη)

το παραμύθι(μύθοι) αλλάζει μορφή και οι κούκλες

Kiki Smith, Puppet, 1994

γίνονται

Kedrick Mar, Pain Receptors, 2006

Με άλλα λόγια επειδή

Pamela Tate, Something Is Never Quite Right, 2009

κοίτα να δεις τι θα κάνουμε. Θα κουλουριάσω δίπλα σου σε στάση εμβρύου(μια μπαλίτσα τόσο δα μικρή πολύ μικρή που εύκολα μπορεί να χαθεί)και συ καπάκωσε με με το κορμί σου. Και. . . Σε παρακαλώ, μην με αναγκάσεις να σε παρακαλέσω. Και  . . . που το θέλω(αυτά που θέλω)(σε θέλω)τόσο μην με κάνεις να ντραπώ.

Η γριούλα ο κακός ο λύκος και η αξιοπρέπεια

Βγαίνει η γριούλα απ’ το super market, φορτωμένη, με το ζόρι περπατάει. –Να σας βοηθήσω; της λέω. Κοιτάει πλαγίως δεξιά-αριστερά, -Όχι, όχι, δε μένω μακριά, με περιμένουν κιόλας, μπορεί και να μας βλέπουν τώρα! Δε μου το βγάζετε από το μυαλό πως νόμιζε ότι θέλω να την κλέψω. α)Κατάρα στα Μ.Μ.Ε. για την προβοκάτσια περί κουκουλοφόρων(ε, ναι λοιπόν φορούσα κουκούλα, ψιχάλιζε), β)η γιαγιά λόγω ηλικίας πάσχει από σύνδρομο καταδίωξης(η μαμά της είπε να μην μιλάει με αγνώστους) ή γ)δεν έχει συνηθίσει να της φέρονται ευγενικά έχει ακούσει πολλά και είναι και καχύποπτη. 

    Έχω την συνήθεια να μην μπορώ να αρνηθώ σε ζητιάνους, μουσικούς, πωλητές, παιδία, junky τον οβολό μου. Ο ένας κολλητός μου με φωνάζει μητέρα Τερέζα και ο άλλος με κράζει. Δεν μπορεί(αρνείται) να καταλάβει γιατί. Χμ, λόγω ανασφάλειας. Είμαι σίγουρη πώς με τον τρόπο που ζω θα καταλήξω στα γεράματα στον δρόμο οπότε . . . Αυτός όμως είναι ένας λόγος που δεν αξίζει καν αναφορά. Προτιμώ την απάντηση του μπαμπά μου που έχει το ίδιο ΄΄χούι΄΄. Μόνο και μόνο που το κάνει αυτό κάτι δεν πάει καλά, μακάρι να 'χαν να δίναν αξιοπρέπεια τα λεφτά.

    Το λεπτό σημείο με την αξιοπρέπεια είναι που είναι σχετική μιας και είναι συνυφασμένη με το τι αξιολογούμε ως αξιοπρεπές(Αξιοπρέπεια  ουσ.  Ο καρπός της συνεύρεσης μιας φαλάκρας κι ενός τραπεζικού λογαριασμού - Το Αλφαβητάρι του Διαβόλου, Αμπροουζ Μπηρς, εκδόσεις Ηλέκτρα). Εμάς;;; Εμάς όμως μας βλέπουμε κυρίως μέσα από τα μάτια των άλλων. Άλλο ένα κοινωνικό φαινόμενο άρα;

Self Potrait, John Coplans

 O J. Coplans είναι ένας αξιοπρεπής φωτογράφος που τολμάει να παρουσιάζεται ενδεδυμένος με την γυμνή αλήθεια ή απλά ένας επιδειξίας; Μας θίγει ο F. Sommer δείχνοντας μας τι τρώμε;

Chicken, 1939, Frederick Sommer

O Franz von Bayro είναι πρόστυχος ή αισθησιακός;

Tales at the Dressing Table, 4

Tales at the Dressing Table, 5

Tales at the Dressing Table, 12

Με δικαστική απόφαση το 1911 και υπό τη συνοδεία της αστυνομίας του Μονάχου εξορίστηκε από την Γερμανία λόγω της εικονογράφησης των Tales at the Dressing Table(Το ξέρεις πως οτιδήποτε σπουδαίο στην ιστορία της τέχνης και κάθε όμορφο πράμα στη ζωή είναι στην πραγματικότητα αυτό που εσύ αποκαλείς πρόστυχο ή έχει προκληθεί από αισθήματα που εσύ θα αποκαλούσες πρόστυχα; Από το πάθος, τον έρωτα, το μίσος, την αλήθεια - Ο Συλλέκτης, Τζων Φώουλς, εκδόσεις Εστίας). Είναι πιο αξιοπρεπής ο W. Eugene Smith που κινδυνεύει ιδίοις σώματι προκείμενου να τραβήξει την φωτογραφία με την οποία κατακρίνει τον πόλεμο;   

Marine Demolition Team Blasting Out a Cave on Hill 382 ,Iwo Jima ,1945

Είναι δηλαδή ανάγκη να είναι μάχη(γιατί και καλά ότι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο);

Battle Of The Fishes, Andre Masson

Εγώ θέλω την δίκια μου να την βρω χορεύοντας.

Human Dignity, TMNK

 Our dignity is not in what we do, but in what we understand(η αξιοπρέπεια μας δεν βρίσκεται σε αυτά που κάνουμε μα σε αυτά που καταλαβαίνουμε) - Winds Of Doctrine, George Santayana.

Και 'γω παρόλο που δεν είμαι σίγουρη, αν καταλαβαίνω πλήρως αυτό

Untitled, Cy Twombly

ή αυτό

Untitled, Norman Lewis

ξέρω ότι μ' αρέσει. Εκεί που γίνομαι και ΄γώ άτιτλο αν η αξιοπρέπεια είναι κοινωνικό φαινόμενο. Όπως θα 'λέγε και ο Francis Picabia

This Has To Do With Me

και αυτό είναι α(ξιο;)πρέπεια.

Y.Γ.1. Όπως και το να πέφτεις με χάρη και όχι μόνο να στέκεσαι με χάρη.

Υ.Γ.2. Για να με καθησυχάζεται από τις φοβίες μου, υιοθετήστε με :P αλλά όχι ακόμα μετά τα 40!!!

 

      

Ωραία τα ναυάγια αρκεί να επίπλεουν

Με είπε αγέρωχη! Με είπε αγέρωχη;; αν μου ‘χώνε μαχαίρι στην καρδία το έστριβε δεξιά - αριστερά λιγότερο θα με πονούσε(είναι από ‘κείνους που με πλήγωσαν ίσως και περισσότερο απ’ όλους(ταλάντεψε τις αρχές μου προς στιγμήν).Είναι και αυτός πληγωμένος, έφαγε τα μούτρα του και αποφάσισε, όχι ξανά. Έτσι είναι από αυτούς που φεύγουν, λογικό(η επιβίωση είναι βασικό ένστικτο). Και πα-ρά-λο-γο μα να μην αποφεύγεις να κάνεις τα ίδια;)Με σόκαρε! Αν είναι δυνατόν, τόσο λίγο με ξέρει; Αγέρωχη εγώ; Είμαι ραγισμένη και σπασμένη με σελοτέιπ κολλημένη. Αγέρωχη; Έχω χάσει άνθρωπο μου και τον εαυτό, που ήμουνα μαζί του. Σε κώμα. Αλλοπαρμένη με το φάντασμα του συγκατοικώ. Με κορμί άρρωστο λειψό. Ξυπνάω το πρωί, παίρνω βαθιά ανάσα για να δω τι κέφια έχει. Κάθε μέρα, μέρα κρίσεως. Έχω τρέξει να σταματήσω το αίμα και πίεζα, πίεζα(είχε μια μυρωδιά μεταλλική). Ήμουν στο λάθος μέρος, λάθος στιγμή, έχω φάει ξύλο. Μ’ έχουν αφήσει να μείνω πίσω και έχω μείνει πίσω γιατί με είχα αφήσει εγώ.Αγέρωχη;

       Τώρα που το σκέφτομαι καλά έκανε και έφυγε και 'γώ έπρεπε να φύγω.Και όμως δεν έφυγα παρόλο που όλο μου το είναι μου το έλεγε και έτρεμε φοβισμένο. Και δεν φεύγω παρόλο που δεν υπάρχει κανένας λόγος για να μείνω. Δεν κρατάω πισινή, είμαι που είμαι. . . δεν με δίνω μισή. Αντέχει το καταραμένο το σελοτέιπ. Ποιος θα το περίμενε; Αντέχει στην υγρασία, τον αέρα, την τριβή. Κολυμπώ στα βαθιά, κάνω ελεύθερη πτώση και στους ανθρώπους μου γύρω τους τυλίγομαι, ζητάω τα χάδια μου, τους τρίβομαι. Κοιτιέμαι στο καθρέφτη και το βλέπω εκεί. Κοίτα όμως κοίτα τι μπορείς να κάνεις με μια αυτοκόλλητη ταινία. 

Odessa Steps - Study - 3, 2009

Get an ambulance, quick, 2008

Lara and Abby, 2007

 Ο Mark Khaisman τοποθετεί επιφάνειες plexiglas σε φωτισμένα καβαλέτο και τις ντύνει με στρώσεις κολλητικής ταινίας. Ανάλογα τις στρώσεις και εκμεταλλευόμενος το παιχνίδισμα με το φως διαμορφώνει τα έργα του.

Balmoral, 2008, acrylic, adhesive tape, resin on panel and glass

Cunningham, 2008, acrylic, adhesive tape, resin on panel and glass

Tyrone, 2008, acrylic, adhesive tape, resin on panel and glas

Ο Stefan Anneral απ' την άλλη ως abstract καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την κολλητική ταινία σε συνδυασμό με ακρυλικό, ρητίνη και γυαλί. Καμία φορά όμως εκεί που νομίζεις πως υπάρχει ταινία δεν υπάρχει.

Double Layout, 2003

Cover, 2006

Marking, 2009

 Δεν είναι κολάζ είναι λαδομπογιά και μόνο. Ο Kees Goudwaard αρχικά φτιάχνει ένα κολάζ με έγχρωμο χαρτί και ταινία για να το αναπαραστήσει στη συνεχεία ρεαλιστικά με λαδομπογιά. Ίσως το σελοτέιπ να χρειάζεται στην αρχή άλλα αργότερα οι πληγές να κλείνουν. Ίσως να μένει πάντα εκεί και μπογιές, χρώματα, αρώματα, ήχοι να καταφέρουν να το καλύψουν. Ίσως να μένει πάντα εκεί και η ποσότητα να είναι τόση ώστε να μην μπορεί να καλυφθεί αλλά να αποκτάς υπόσταση. Ίσως να μην με πειράζει που με πλήγωσε, χαλάλι του, Ίσως αυτός να μένει και να μένει. . . πληγωμένος.Ίσως να είμαι αγέρωχη. Είναι τελικά ωραία τα ναυάγια που επιπλέουν.

Nick Reed - National Parks in South Africa, Kruger National Park South Africa

Peter Iredale - Wreck

Helvetia Ship Wreck 1887, Rhossili, Gower, South Wales

 Αρκεί να επιπλέουν!

Να σε πάω σπίτι;

Χτες βγήκα με την αδερφή μου, φεύγοντας ένας από τους παρευρισκόμενους, ήθελε να με πάει σπίτι. Επέμεινε αρκετά και όταν προτίμησα να πάει την αδερφή μου αργότερα, καθώς εγώ έφευγα νωρίτερα, στεναχωρήθηκε πραγματικά. Ήταν πολύ, πολύ γλυκό και το εκτίμησα δέοντος. Κρίμα που πράγματα που είναι ή θα έπρεπε να είναι δεδομένα και δοσμένα είναι πλέον σπάνια. Τι πιο ανδροπρεπέστερο από το να σε πάει σπίτι, να σου σηκώσει την βαλίτσα, να σου ανοίξει την πόρτα. Τι πιο θηλυκό απ’ το να του μαγειρεψείς. Είναι μια προσφορά, μια μοιρασιά. Κοινωνικές επαναστάσεις, καλλιτεχνικά μανιφέστα, Φροϋδικές αναλύσεις, ώστε να έχουμε την δυνατότητα να εκφράζουμε ελεύθερα την φύση μας και τελικά. . . καταπίεση.

       Νιώθω όλο και περισσότερο να χάνω την θηλυκότητα μου με το να μην νιώθω την ανάγκη, να δεσμεύομαι, να κάνω σχέσεις που να στηρίζομαι στον άλλον, να μην γουργουρίζω σαν γατάκι, να μην με ενδιαφέρει να γίνω μάνα, να μην μπορώ να με δω σύζυγο. Μπορώ μόνη μου καλύτερα, ακούτε; Ξαφνικά οι αδυναμίες έχουν γίνει ταμπού(τελικά δεν υπάρχει απενεχοποιημένη, χωρίς ταμπού, κοινωνία. Οι ενοχές μας κρατάνε σε τάξη). Μα οι αδυναμίες μας οδηγούν στο να θέλουμε να είμαστε με κάποιον ζευγάρι. Ο Θεός είναι ανύπαντρος(με γιο βέβαια αλλά. . .).Όταν ο Νίτσε μιλούσε για υπεράνθρωπους ήταν το 1888 και το θεοκεντρικό κοινωνικό σύστημα εξελισσόταν σε ένα πιο ατομοκεντρικό. Σήμερα όμως δεν είναι καν ατομοκεντρικό είναι ατομιστικό. Η ιδέα του υπεράνθρωπου σήμερα, που δεν παλεύουμε με την κοινωνία αλλά με μας τους ίδιους, είναι ανώμαλη ως παρά φύσιν, η φύση μας είναι ανθρώπινη.

       Ο ρομαντισμός δεν ξέρω ακριβώς πως πλειοψηφικά κατέληξε ως συνειρμός  της πανσελήνου, του ηλιοβασιλέματος και της βαρκάδας. Ως κίνημα όμως μέσω του Rousseau πρέσβευε την επιστροφή στην φύση, των πραγμάτων, των αισθημάτων, του περιβάλλοντος. Τα μάτια της φωτιάς, τα ρουθούνια του αέρα, το στόμα του νερού, τα γένια της γης – William Blake, Οι Γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης, Εκδόσεις Νεφέλη(On the day of his death he stopped work and turned to Catherine who was in tears; Stay, Kate! he said, ‘keep just as you are – I will draw your portrait – for you have ever been an angel to me.’ – Peter Ackroyd, Blake, Λονδίνο 1996).

Elohim Creating Adam, 1795-1805

 Εκεί που υπάρχει γέννηση υπάρχει και θάνατος.

Female Nude, Killed From Behind, 1827

  Που μου φέρνει στο νου την πλάτη του ζογκλέρ του Pavel Tchelitchew.

The Juggler, 1931

 Τον πιερότο του(η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή, η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι - Χάρτινο τσίρκο, Τρύπες)

The Pierrot, 1930

  (δεν φοβάμαι τους κλόουν  μην όμως , ψάξε ψάξε δεν θα με βρεις)του ίδιου.

Hide and Seek, 1942

O Pavel Tchelitchew με τους αδερφούς Berman, Leonid και Eugene Berman πρωτοστάτησαν στο κίνημα του Νέο-Ρομαντισμού. O Eugene στην Αμερική έγινε γνωστός ως σκηνογράφος για όπερα και μπαλέτο.

L'Opera de quatre Sous (Four Penny Opera), 1937

Στο τίτλο ο Berman προσθέτει μια πένα καθότι χουβαρντάς. Η όπερα της οποίας έχει κάνει και τα σκηνικά λέγεται Τhree Penny Opera σε διαλόγους του Bertolt Brecht και σύνθεση του Kurt Weill(

"Who is the greater criminal: he who robs a bank or he who founds one?")

 Tην συγκεκρίμενη όπερα σε πιο μοντέρνα εκτέλεση έχει ερμηνεύσει και η Nina Hagen στην οποία έχω μεγάλη αδυναμία και θεωρώ ιέρεια του punk. 
      Καθώς αντιτιθέται στη φύση είναι σαφές οτι η τεχνολογία σκοτώνει τον ρομαντισμό και όμως το άγαλμα του Bill Mack είναι του 2005.

Elusive

Που φέρνει στο νου το γλυπτό του Andy Goldsworthy όπου αντί να προεξέχει βυθίζεται το γλύπτο στην βάση του.

If Tree

(Τη νύχτα αυτή την λέμε εμείς φωτιά,
εσύ την είπες δέντρο
Οι μέρες που λαχτάρησες θα 'ρθουν,
εσύ την είπες δέντρο  - Το Δέντρο -Active Member)

Barnaby Castle clump, spring, 1974

Flooded tree, Derwentwater, 1981

Αν είναι να είμαι δέντρο, γίνεται να είμαι απ' αυτά που πετάνε . . . γίνεται μαμά;;;;;;

Floating Trees, 1969

Y.Γ.1. Οι φωτογραφίες, Barnaby Castle clump, spring και Flooded tree, Derwentwater, είναι της Fay Godwin ενω η Floating Trees του Jerry Uelsmann.
 Y.Γ.2. Το Soundtracks ακούγεται χαότικο και μουσικά ασύνδετο πάει πακέτο όμως με το κειμένο και δεν υφίσταται ως playlist .
Υ.Γ. 3. To κομμάτι Mack the Knife αν και πλέον jazz standart προέρχεται απο την οπέρα για την οποία σας έλεγα Three Penny Opera.