Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Ωραία τα ναυάγια αρκεί να επίπλεουν


Με είπε αγέρωχη! Με είπε αγέρωχη;; αν μου ‘χώνε μαχαίρι στην καρδία το έστριβε δεξιά - αριστερά λιγότερο θα με πονούσε(είναι από ‘κείνους που με πλήγωσαν ίσως και περισσότερο απ’ όλους(ταλάντεψε τις αρχές μου προς στιγμήν).Είναι και αυτός πληγωμένος, έφαγε τα μούτρα του και αποφάσισε, όχι ξανά. Έτσι είναι από αυτούς που φεύγουν, λογικό(η επιβίωση είναι βασικό ένστικτο). Και πα-ρά-λο-γο μα να μην αποφεύγεις να κάνεις τα ίδια;)Με σόκαρε! Αν είναι δυνατόν, τόσο λίγο με ξέρει; Αγέρωχη εγώ; Είμαι ραγισμένη και σπασμένη με σελοτέιπ κολλημένη. Αγέρωχη; Έχω χάσει άνθρωπο μου και τον εαυτό, που ήμουνα μαζί του. Σε κώμα. Αλλοπαρμένη με το φάντασμα του συγκατοικώ. Με κορμί άρρωστο λειψό. Ξυπνάω το πρωί, παίρνω βαθιά ανάσα για να δω τι κέφια έχει. Κάθε μέρα, μέρα κρίσεως. Έχω τρέξει να σταματήσω το αίμα και πίεζα, πίεζα(είχε μια μυρωδιά μεταλλική). Ήμουν στο λάθος μέρος, λάθος στιγμή, έχω φάει ξύλο. Μ’ έχουν αφήσει να μείνω πίσω και έχω μείνει πίσω γιατί με είχα αφήσει εγώ.Αγέρωχη;
       Τώρα που το σκέφτομαι καλά έκανε και έφυγε και 'γώ έπρεπε να φύγω.Και όμως δεν έφυγα παρόλο που όλο μου το είναι μου το έλεγε και έτρεμε φοβισμένο. Και δεν φεύγω παρόλο που δεν υπάρχει κανένας λόγος για να μείνω. Δεν κρατάω πισινή, είμαι που είμαι. . . δεν με δίνω μισή. Αντέχει το καταραμένο το σελοτέιπ. Ποιος θα το περίμενε; Αντέχει στην υγρασία, τον αέρα, την τριβή. Κολυμπώ στα βαθιά, κάνω ελεύθερη πτώση και στους ανθρώπους μου γύρω τους τυλίγομαι, ζητάω τα χάδια μου, τους τρίβομαι. Κοιτιέμαι στο καθρέφτη και το βλέπω εκεί. Κοίτα όμως κοίτα τι μπορείς να κάνεις με μια αυτοκόλλητη ταινία. 
Odessa Steps - Study - 3, 2009
Get an ambulance, quick, 2008
Lara and Abby, 2007
 Ο Mark Khaisman τοποθετεί επιφάνειες plexiglas σε φωτισμένα καβαλέτο και τις ντύνει με στρώσεις κολλητικής ταινίας. Ανάλογα τις στρώσεις και εκμεταλλευόμενος το παιχνίδισμα με το φως διαμορφώνει τα έργα του.
Balmoral, 2008, acrylic, adhesive tape, resin on panel and glass
Cunningham, 2008, acrylic, adhesive tape, resin on panel and glass
Tyrone, 2008, acrylic, adhesive tape, resin on panel and glas
Ο Stefan Anneral απ' την άλλη ως abstract καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την κολλητική ταινία σε συνδυασμό με ακρυλικό, ρητίνη και γυαλί. Καμία φορά όμως εκεί που νομίζεις πως υπάρχει ταινία δεν υπάρχει.
Double Layout, 2003
Cover, 2006
Marking, 2009
 Δεν είναι κολάζ είναι λαδομπογιά και μόνο. Ο Kees Goudwaard αρχικά φτιάχνει ένα κολάζ με έγχρωμο χαρτί και ταινία για να το αναπαραστήσει στη συνεχεία ρεαλιστικά με λαδομπογιά. Ίσως το σελοτέιπ να χρειάζεται στην αρχή άλλα αργότερα οι πληγές να κλείνουν. Ίσως να μένει πάντα εκεί και μπογιές, χρώματα, αρώματα, ήχοι να καταφέρουν να το καλύψουν. Ίσως να μένει πάντα εκεί και η ποσότητα να είναι τόση ώστε να μην μπορεί να καλυφθεί αλλά να αποκτάς υπόσταση. Ίσως να μην με πειράζει που με πλήγωσε, χαλάλι του, Ίσως αυτός να μένει και να μένει. . . πληγωμένος.Ίσως να είμαι αγέρωχη. Είναι τελικά ωραία τα ναυάγια που επιπλέουν.
Nick Reed - National Parks in South Africa, Kruger National Park South Africa
Peter Iredale - Wreck
Helvetia Ship Wreck 1887, Rhossili, Gower, South Wales
 Αρκεί να επιπλέουν!




2 σχόλια:

  1. Άρχισα να αγαπώ και 'γω το σελοτέιπ . . .μου :P!Τα έργα είναι τέλεια! Μπράβο σου!Keep walking.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η αλήθεια είναι πως με ένα Johny walking πιο εύκολα .

    ΑπάντησηΔιαγραφή